“เมืองสร้างสรรค์” คือพื้นที่ ที่เปิดโอกาสให้เกิดการเรียนรู้ และมีสิ่งอำนวยความสะดวกที่เอื้อให้เกิดกระบวนการใช้ความคิดสร้างสรรค์ การส่งเสริมศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น เป็นฐานของการสร้างแรงบันดาลใจ ซึ่งจะสะท้อนเอกลักษณ์และภาพลักษณ์ของเมือง เป็นกลไกสำคัญที่ขับเคลื่อนสังคมอย่างยั่งยืน แนวทางพัฒนาเมือง จึงต้องประกอบด้วยนโยบาย แผนงานการลงทุนจากภาครัฐ และความร่วมมือจากประชาชนท้องถิ่น
หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร เล็งเห็นถึงสาระสำคัญของพัฒนาสังคม โดยการใช้ศิลปะ “เมืองสร้างสรรค์” จึงวาระสำคัญที่สมควรหยิบยกมาพูดคุย เพื่อสร้างประเด็นให้เกิดความเข้าใจ มองเห็นคุณค่าของศิลปวัฒนธรรม และนำไปใช้อย่างสร้างสรรค์ เพราะศิลปะคืองานสร้างสรรค์ที่อยู่ร่วมกับสังคม ในทุกมิติ การบริหารจัดการที่ดีจะช่วยส่งเสริมคุณภาพชีวิตของคนในสังคม กิจกรรมด้านศิลปวัฒนธรรมจึงเป็นดังโอกาส และบรรยายการที่ส่งเสริมให้เกิดการเรียนรู้ และการใช้ความคิดสร้างสรรค์ ซึ่งในประเทศไทยมีตัวอย่างสำคัญที่สร้างรูปธรรมของการพัฒนาเมืองสร้างสรรค์ โดยใช้ศิลปะเป็นตัวนำในการขับเคลื่อนกระบวนการ จนเกิดเป็นเมืองศิลปะ
จังหวัดเชียงราย น่าน และราชบุรี เป็นตัวอย่างสำคัญที่ปลุกกระแส เมืองสร้างสรรค์ โดยใช้ศิลปะเป็นตัวกลางในการขับเคลื่อน ภายใต้ความมุ่งมั่นของศิลปินท้องถิ่นที่สร้างโอกาส และผลักดันให้ประชาชนในท้องถิ่นหันมาร่วมมือ ร่วมคิด ร่วมสร้างสรรค์ด้วยกระบวนการ การจัดการศิลปวัฒนธรรม ทำให้เกิดการพัฒนาเมืองไปในทิศทางที่สร้างสรรค์ กิจกรรมศิลปะสนทนา 2558 ครั้งที่ 1 จึงหยิบประเด็นการสร้างเมืองด้วยศิลปะขึ้นมาพูดคุย เพื่อให้เกิดการแลกเปลี่ยนระหว่างแนวคิดในการพัฒนาเมือง ที่พัฒนาไปสู่เมืองสร้างสรรค์ และเป็นกรณีศึกษาให้กับพื้นที่อื่นๆ
วิทยากร :
สมลักษณ์ ปันติบุญ ศิลปินเซรามิคชาวเชียงราย ผู้สร้างดิน ให้กลายเป็นงานศิลปะ หลังจากเรียนด้านเซรามิคกับอาจารย์ Twao Onuma และ Tarouemon Nakagato ที่ประเทศญี่ปุ่น ได้กลับมาที่จังหวัดเชียงราย ผลิตงานเครื่องเคลือบดินเผา จนเป็นที่รู้จักในนาน “เครื่องปั้นดินเผาดอยดินแดง” มีบทบาทในการสร้างเครือข่ายศิลปิน และการจัดตั้งสมาคมศิลปินเชียงราย รวมทั้งความพยายามในการพัฒนาจังหวัดเชียงให้เป็นเมืองสร้างสรรค์ โดยใช้ฐานของศิลปวัฒนธรรมเป็นตัวขับเคลื่อน เป็นผู้ร่วมกันก่อตั้ง “ขัวศิลปะ” องค์กรและสถานที่เผยแพร่ องค์วามรู้และงานศิลปะภายใต้แนวคิดการเชื่อมสะพานระหว่างศิลปะกับผู้คนในสังคม
วินัย ปราบริปู ศิลปินอิสระที่สร้างสรรค์งานศิลปะจนเป็นที่ยอมรับอย่างกว้างขวางในแวดวงศิลปะ สั่งสมประสบการณ์ด้านศิลปะมาเป็นเวลาหลายสิบปี และที่สำคัญเป็นผู้ที่ก่อตั้งหอศิลป์ริมน่าน เพื่อเป็นแหล่งเผยแพร่งานศิลปะร่วมสมัยให้เด็ก เยาวชน ประชาชนในจังหวัดน่านได้สัมผัส ศึกษา เรียนรู้งานศิลปะอย่างกว้างขวาง และยังเป็นผู้ที่ศึกษาค้นคว้าภาพจิตรกรรมฝาผนังวัดภูมินทร์ วัดหนองบัว แล้วจัดพิมพ์เป็นหนังสือ ชื่อ “จิตรกรรมฝาผนังเมืองน่าน” เป็นบุคคลสำคัญที่ผลักดันการจัดกิจกรรมศิลปวัฒนธรรมในจังหวัดน่าน ทำให้เกิดกระแส และกระบวนการในการพัฒนาเมืองไปสู่ความสร้างสรรค์ จนเป็นที่รู้จักในฐานะ เมืองศิลปะ
วศินบุรี สุพานิชวรภาชน์ ศิลปินศิลปาธร (สาขาการออกแบบ) และเจ้าของโรงงานเครื่องปั้นดินเผา เถ้า ฮ่อง ไถ่ รุ่นที่ 3 ผู้พัฒนางานด้านเซรามิคไปสู่ความร่วมสมัย เป็นบุคคลสำคัญในการผลักดันให้เกิดกิจกรรมด้านศิลปวัฒนธรรม ในจังหวัดราชบุรี ควบคู่ไปกับการก่อตั้งหอศิลป์ d kunst (เดอ คุนส์) สถานที่เรียนรู้ และเผยแพร่งานศิลปะ เกิดเป็นราวะสำคัญที่ทำให้เกิดกระแสการพัฒนาเมืองราชบุรี ภายใต้การพัฒนาเมืองอย่างสร้างสรรค์ โดยการดึงประชาชนท้องถิ่นเข้ามามีส่วนร่วมในการพัฒนา จากฐานความเข้าใจ และเห็นคุณค่าของศิลปวัฒนธรรมท้องถิ่น
*ฟรี ไม่มีค่าใช้จ่ายในการเข้าร่วมกิจกรรม
*บรรยายเป็นภาษาไทย
สำรองที่นั่งและสอบถามข้อมูลเพิ่มเติมได้ที่ :
