01EXH-01-2012-06-DOC-01
DOC
ระยะ : ไทยไท
02-04-2018
Taiwan Artists
CHANG En Maan, CHIU Chao Tsai, CHIU Chen Hung, CHOU Yu Cheng, FAN Hsiao Lan, HSU Chia Wei, LIN Chi Wei, LIU Ho Jang, LO Shih Tung, YEH Wei Li
Thai artists
Suwicha and Kritsada Dussadeewanich, Preeyachanok Ketsuwan, Jakrawal Nilthamrong, Sakarin Krue-On, jiandyin (Pornpilai, Jiradej Meemalai), Suporn Shoosongdej, Wasinburee Supanichvoraparch, Sutthirat Supaparinya, Thaweesak Srithongdee
2012
exhibitions
main exhibition 789
1 ไฟล์
Open Contemporary Art Center (OCAC), jiandyin (Jiradej and Pornpilai Meemalai)
หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร และหอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร
OCAC ก่อตั้งเมื่อปีพ.ศ. 2544 ณ กรุงไทเป สาธารณรัฐไต้หวัน เป็นพื้นที่ทางศิลปะที่ดำเนินการโดยกลุ่มศิลปินอุทิศ ให้กับการจัดกิจกรรมทางศิลปะเชื่อมโยง (Arts Related) อาทิ การจัดการด้านภัณฑารักษ์ การสื่อสารแบบสหวิทยาการ และการเผยแพร่ศิลปะร่วมสมัย เป็นต้น โครงการแลกเปลี่ยนศิลปะร่วมสมัย ระยะ:ไทยไท ครั้งนี้เป็นโครงการลำดับที่ 12 ในชุดการจัดการด้านภัณฑารักษ์ของ OCAC โดยมีเป้าหมายหลักเพื่อการสะท้อนแนวคิดการต่อรองทางด้านศิลปะกับสาธารณะ
วันที่จัดกิจกรรม : 22 พฤศจิกายน - 03 กุมภาพันธ์ 2556
สถานที่ : ห้องนิทรรศการหลัก ชั้น 7
“ระยะ : ไทยไท” คือโครงการแลกเปลี่ยนศิลปะร่วมสมัย ริเริ่มโดยศิลปินไทยและไต้หวัน เป็นการเคลื่อนและร่วมมือกันระหว่างกลุ่ม OCAC (สาธารณรัฐไต้หวัน) และศิลปินคู่ jiandyin (ประเทศไทย) ผลงานของศิลปินที่สร้างสรรค์ขึ้นทั้งในประเทศ และระหว่าง ประเทศคือผลลัพท์ของ การสื่อสารระหว่างกัน ที่ได้ดำเนินมาอย่างต่อเนื่อง แบ่งเป็น 2 ส่วน ส่วนแรกคือโครงการแลกเปลี่ยน ศิลปะร่วมสมัย จัดแสดงขึ้นในประเทศไทย ณ หอศิลปและวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานครโดยนำเสนอผลงานฯจากศิลปิน ไต้หวัน 10 ท่านและศิลปินไทย 9 ท่าน เข้าร่วมโครงการฯ จัดแสดงผลงานในนิทรรศการ และกิจกรรมอื่นๆ อาทิ การสัมมนา การแสดงสด และการอบรมเชิงปฏิบัติการ ณ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร หอศิลป์มหาวิทยาลัยศิลปากร จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย และศูนย์ศิลปะร่วมสมัย OCAC Bangkok ส่วนที่ 2 จัดโครงการฯที่สาธารณรัฐไต้หวัน ในปีพ.ศ. 2556
โครงการแลกเปลี่ยนฯระหว่างศิลปินไทย/ไต้หวัน มุ่งเน้นประสบการณ์การเรียนรู้ข้ามเส้นแบ่งวัฒนธรรมทางศิลปะร่วมสมัย และความเป็นไปได้ในการทดแทนแนวคิดกระแสหลักจากมุมมองแบบตะวันตก บทบาทของศิลปะร่วมสมัยนำเราก้าวล่วงเข้าสู่พื้นที่ แห่งภูมิรัฐศาสตร์ ลักษณะการแทรกซึมและสถานะของมันแยกตัวอย่างเป็นอิสระออกจากความจริง บทบาทของศิลปะร่วมสมัย จึงมีความยืดหยุ่น เหมาะสมต่อการเติมเต็ม และชดเชยสถานการณ์ของการแยกตัวออกจากกันระหว่างภูมิภาคท่ามกลาง วาทกรรมการต่อต้านโลกาภิวัฒน์ อำนวยให้เกิดกระบวนการทางสุนทรียภาพของท้องถิ่นในระดับภูมิภาค ขณะที่วัฒนธรรม หลายแห่งถูกลดทอนคุณค่ากลายเป็นสินค้าตีตราดังปรากฏในตลาดศิลปะ ประสบการณ์ทางวัฒนธรรมและความพยายาม ให้เป็นหนึ่งเดียวของศิลปะ ด้วยระบบลดทอนเหลือเพียงรูปสัญลักษณ์และภาพนั้น ทำให้รายละเอียดมากมายสูญสลาย และตกหล่นไประหว่างกระบวนการ ระยะ:ไทยไท จึงตั้งคำถาม และพยายามผลักดันให้ประสบการณ์ทางสังคมและความ สัมพันธ์ระหว่างบุคคลเป็นสิ่งซึ่งไม่อาจลดทอนได้ โดยอาศัยกระบวนการสนทนาข้ามพรหมแดนและการลงพื้นที่ปฏิบัติการ เราจะทำอย่างไร ให้สถานการณ์การสื่อสารทางศิลปะในระดับท้องถิ่น และการฟื้นฟูความหลากหลาย ความสลับซับซ้อน ในการปฏิบัติงานศิลปะ เป็นเฉกเช่นประสบการณ์เชิงการสื่อสารแลกเปลี่ยนระหว่างกัน
ฝ่ายนิทรรศการ
ภาษาไทย, ภาษาอังกฤษ
Press release
อ้างอิงระบบ ISAD (G) ในการอธิบายชุดเอกสาร
นิทรรศการ, ศิลปะร่วมสมัย
Sub-Series
ระบบสืบค้น และจัดเก็บเอกสารอิเลคโทรนิกของ หอศิลปวัฒนธรรมแห่งกรุงเทพมหานคร