ข้าพเจ้าเติบโตมาจากครอบครัวเล็ก ๆ ในชนบททางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศ คนในหมู่บ้านส่วนมากเป็นญาติมิตรสนิทกัน ใช้ชีวิตทำนา ทำไร่ ตลอดทั้งปี ชีวิตความเป็นอยู่ค่อนข้างเรียบง่าย อบอุ่น และมีความสุข แต่เมื่อวันเวลาผ่านไปผู้คนต่างพากันเดินทางออกจากหมู่บ้าน โดยทิ้งคนที่รักไว้ข้างหลังเพื่อรอคอยความหวังว่าลูกชาย,ลูกสาว, พ่อ, แม่ ออกไปทำงานรับจ้างหาเงินเพื่อให้คนในครอบครัวมีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น ตอนเด็กๆพ่อแม่มักจะบอกให้เราอดทนตั้งใจเรียนให้สูงๆ จะได้ไม่ลำบาก ส่วนพ่อแม่จะทำไร่ไถนาเพื่อส่งเจ้าเอง เพราะเจ้าเป็นความหวังของครอบครัวและเป็นความหวังของหมู่บ้าน หากมีคนที่มีความรู้ในหมู่บ้านก็จะเป็นที่พึ่งพาอาศัยของชาวชุมชนได้และจะได้พัฒนาหมู่บ้านของเราให้เจริญขึ้น                

“ความหวังของหมู่บ้าน” บางทีข้าพเจ้าได้เห็นกลุ่มผู้คนที่เป็นคนต่างจังหวัดที่กำลังตั้งใจทำงานหนักๆ อยู่กลางแดดร้อนๆทั้งวัน เมื่อมองลึกๆลงไปในจิตใจของคนกลุ่มนั้นในสิ่งที่เขาทำอยู่เขาอาจจะเป็นความหวังของลูก ๆ ที่กำลังเติบโตในโรงเรียนที่ห่างไกลที่ไหนสักแห่ง หรือทำเพื่อพ่อแม่ที่แก่ชราที่นั่งในกระท่อมพังๆที่ไหนสักแห่ง งานศิลปะของข้าพเจ้าในชุดนี้จึงต้องการถ่ายทอดผลงานออกสู่สาธารณะให้ทุกคนได้เห็นถึงแนวความคิดที่สะท้อนจากพื้นฐานความเป็นอยู่  และความรู้สึกของคนที่ทำงานหนักเพื่อใครบางคนข้างหลัง เพื่อเป็นแรงกระตุ้นและเป็นกำลังใจให้ทุกคนในการใช้ชีวิตต่อไป