ไม่มีคำเรียกใดที่จะเหมาะกับนิทรรศการครั้งนี้ของข้าพเจ้าได้เท่ากับคำว่า “ความไม่สมบูรณ์แบบ” ความคิด สิ่งสะเทือนใจ ตัวตน เหตุปัจจัยต่างๆ ที่ทำให้เกิดบทบาทของชีวิต เกิดตัวตน เกิดงานศิลปะ ข้าพเจ้าเรียกมันว่าความไม่สมบูรณ์แบบ ความไม่สมบูรณ์แบบคือเรื่องจริงของมนุษย์ คือสัจจะ และคือเหตุแห่งความสมบูรณ์แบบ งานของข้าพเจ้าไม่ได้เกิดจากการคิดตรึกตรอง ไม่ได้มีความพิเศษใด ไม่ได้ช่วยสะท้อนสังคมแต่ล้วนแล้วเป็นงานที่สร้างสรรค์ขึ้นจากความปรารถนา ความรัก เมื่อทำเสร็จข้าพเจ้าเกิดความรู้สึกอิ่มเอมใจ และมีความสุขที่ได้ทำ จากความไม่สมบูรณ์แบบ มันกลายเป็นความสมบูรณ์แบบที่สุดในความรู้สึกของข้าพเจ้า