ศิลปินสร้างสรรค์ผลงานโดยได้รับแรงบันดาลใจจากนิทานพื้นบ้านอีสานทั้งหมด 11 เรื่อง อันได้แก่ ปู่สังกะสา ย่าสังกะสี, ท้าวผาแดงนางไอ่, พญาคันคาก, ขูลูนางอั้ว, ท้าวก่ำกาดำ, นางหมาขาว, นางผมหอม, ก่องข้าวน้อยฆ่าแม่, ท้าวกำพร้าผีน้อย, จำปาสี่ต้น และสีทน – มโนราห์ ที่เคยได้รับฟังมาจากแม่และยายเมื่อครั้งยังเป็นเด็ก ซึ่งเป็นเรื่องราวที่เต็มไปด้วยจินตนาการ ตำนาน พิธีกรรม และจิตวิญญาณเคล้าประสบการณ์ชีวิตของตนเอง ที่เกี่ยวเนื่องมาจากบรรพชนคนอีสานในอดีต สถานที่ เรื่องเล่า และผู้คนที่เคยพบเจอ เคยสัมผัส และเคยใกล้ชิด ทั้งที่ยังอยู่และจากไปแล้ว จึงได้นำสิ่งเหล่านี้มาประกอบสร้างเป็นโลกของห้วงคำนึง ที่เกี่ยวข้องกับประสบการณ์ชีวิต ประเพณี และวัฒนธรรม ที่เคยประสบพบเจอทั้งจากอดีตและในปัจจุบันเข้าด้วยกันในบริบทใหม่ ที่มีความเด่นชัดและลางเลือนในบางจุด ปิดบังและเปิดเผยในบางส่วน ขาดหายและเติมเต็มในบางพื้นที่ เพื่อให้ผู้ชมได้ค้นหาแก่นสาร สาระและความหมายจากสิ่งที่ได้นำเสนอ ด้วยการปะติดปะต่อเรื่องราวที่อาจจะขาดหายไปบางส่วนเข้าด้วยกัน เพียงเพื่อจะย้ำเตือนความทรงจำให้รู้สึกว่า “ทุกสิ่งซึ่งดำรงอยู่ ณ ช่วงเวลาขณะหนึ่ง อาจเลือนหายไปแล้วในห้วงเวลาเดียวกันนี้”