ความศรัทธาในพระพุทธศาสนาเป็นความเชื่อที่ประกอบด้วยปัญญา  แม้ว่า พระสัมมาสัมพุทธเจ้าจะทรงสอนให้คนมีศรัทธา แต่ศรัทธาของพระองค์นั้น  ต้องผ่านการพิจารณาไตร่ตรองให้รอบคอบเสียก่อน   ดังเช่นเนื้อความบาง ส่วนที่พระองค์ทรงสอนชาวกาลามะแห่งเกสปุตตนิคม ครั้งที่ทรงเสด็จไป แคว้นโกศลว่า อย่าเพิ่งปลงใจเชื่อเพียงเพราะฟังตามๆกันมา  เพียงเพราะถือ ปฏิบัติกันสืบๆมา เพียงเพราะข่าวเล่าลือ  เพียงเพราะการอ่านตำรา เพียง เพราะการให้เหตุผลแบบตรรกะ   เพียงเพราะการอนุมานเอาตามอาการที่ ปรากฏเพียงเพราะถือ ว่าสมณะหรือนักบวชนี้เป็นครูของเขา  ดังกล่าวนี้พระพุทธศาสนาจึง ได้ชื่อว่า ศาสนาแห่งเหตุผล หรือเป็นศาสนาแห่งปัญญา ที่เปิดโอกาสให้ทุกคน ได้ใช้สติปัญญา ความคิดเห็นของตน พิจารณาอย่างเต็มที่ก่อนแล้วจึงเชื่อ