งานชุดนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากการที่ได้มาศึกษาศิลปะที่มหาวิทยาลัย วิศวะภารติ เมืองศานตินิเกตัน ประเทศอินเดียของท่านมหากวีเอกของโลก รพินทรนาฐ ฐากูร จนกระทั่งได้เห็นความเปลี่ยนแปลงไปของอินเดีย จากที่มหาตมคานธีเคยต่อสู้เพื่อชนชาติอินเดีย แต่ในวันนี้หญิงสาวคนหนึ่ง เธอชื่อ อิรอม ชาร์มีลา ชานุ (Irom Sharmila Chanu) เอาชีวิตเป็นเดิมพันในการประท้วงต่อต้านการใช้กฎหมายคุกคามเข่นฆ่าประชาชนต่างชาติพันธุ์ในอินเดียที่รัฐมณีปูร์ ซึ่งตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของอินเดีย เธอถูกเรียกขานว่า “สตรีเหล็กแห่งมณีปูร์”เธอประกาศแผนรณรงค์ต่อต้านรัฐบาลอินเดียด้วยการอดอาหารในเดือนพฤศจิกายน ปี 2000 จนถึงปัจจุบัน

 “การตอบโต้ด้วยอาวุธไม่อาจยุติความรุนแรงได้ ร่างกายของฉันคืออาวุธ การอดอาหารคืออาวุธเดียวที่ฉันมี ฉันจะไม่ยุติการอดอาหารจนกว่ารัฐบาลจะยกเลิกกฎหมายนี้” เธอประกาศ

 

เมื่อศิลปะคืออาวุธที่ใช้ต่อสู้ให้ได้มาซึ่งเสรีภาพที่จะพูดความจริง สร้างสรรค์ความรักและสันติภาพ ร่างกายก็คืออาวุธร้ายแรงที่จะสั่นคลอนอำนาจอยุติธรรม และเปิดเผยความกลัวของผู้ปกครองที่มีอาวุธอยู่ในมือ อาวุธอาจจะฆ่าร่างกายของผู้บริสุทธ์ แต่อาวุธนั้นไม่อาจฆ่าจิตใจในร่างกายที่โดนทำร้าย รังแก ได้อีกต่อไป

เมื่อผู้หญิงลุกขึ้นพูด ผู้คนไม่ค่อยได้ยินเสียงของเธอ ฉนั้นเราจึงหยุดพูดแต่เราจะเดินตรงไปกระซิบที่ขางหูของพวกเขาเบาๆ ว่าเกิดอะไรขึ้นกับโลกใบนี้ และถ้าคุณทำเป็นไม่ได้ยิน เราก็จะแสดงให้คุณเห็น และถ้าคุณยังหลับตา เราคงมิบังอาจเปิดดวงตาของคุณได้ แต่เราจะใช้ร่างกายของเราเป็นอาวุธที่จะปกป้องพวกคุณจากความกลัว และถ้าคุณอยากปกป้องคนที่คุณรักให้พ้นจากอำนาจของผู้ปกครองที่ไร้มนุษยธรรม จงอย่าให้อาวุธแก่เขา โปรดมอบจิตใจที่เข้มแข็ง และกล้าหาญแก่พวกเขาเทิด

 

ร่างกายของคุณ ก็คืออาวุธ

ทราย วรรณพร ฉิมบรรจง

ศานตินิเกตัน, อินเดีย

 

ข้อมูลเพิ่มเติม โทร 081 666 8383